Katalog zbiorów biblioteki

Maria Kowalska, pseudonim "Myszka", sanitariuszka z pułku "Baszta". Jako siedemnastolatka wstąpiła do konspiracji, by potem pomagać rannym. Koniec Powstania Warszawskiego był dla niej początkiem piekła. W grupie czterdziestu sanitariuszek i łączniczek z powstania trafiła do pierwszego i najdłużej działającego na polskich ziemiach obozu koncentracyjnego - Stutthof. Były to jedyne Polki o statusie jeńców wojennych, które trafiły do obozu. Wcielone w mundurach i z opaską powstańczą na rękach wzbudzały szacunek i chęć pomocy ze strony innych więźniów, ale też niechęć czy zazdrość. Odważnie żądały respektowania praw jeńców wojennych i śpiewały okupacyjne piosenki. Stanowczo sprzeciwiły się włożeniu obozowych ubrań i naszyciu numerów. Ich historia to opowieść o kobiecej przyjaźni i solidarności jako szansie na przetrwanie w obozie.Poruszająca opowieść jednej z ostatnich żyjących kobiet pistoletów. Jak w warunkach obozowych wziąć odpowiedzialność nie tylko za siebie, ale i za całą grupę kobiet jeńców? Czy mimo wsparcia ze strony innych pojawiły się chwile zwątpienia? W jaki sposób "Myszce" udało się uciec z marszu śmierci?Rozmowa z wyjątkowym świadkiem historii.

Przez całe swoje życie Katierina była bezwolną lalką, zabawką w cudzych rękach. Chłopką pańszczyźnianą - niewolnicą i służącą. I oto ponownie zostaje sprzedana jak żywy towar. Jej nową panią będzie odtąd okrutna i nieobliczalna Lidia Szefer, która jest święcie przekonana, że Katierina powinna zapłacić za śmierć jej ukochanego Aleksieja. Lidia pragnie zamienić życie Katii w prawdziwe piekło. Lecz w wyniku buntu chłopów w majątku , dziewczynie udaje się uciec do Kijowa. Trafia do bezlitosnego świata burdeli kijowskich. Co tak naprawdę czeka Katierinę po drugiej stronie upragnionej wolności?

Opis pochodzi od wydawcy